Ten artykuł to wiele cennych informacji na temat praktyki pracy z pacjentami a nie tylko teorii.

W tym artykule w przystępny sposób przekaże Ci informacje na temat:

– Złamania kości ramiennej

– Objawów i przyczyn tego problemu

– Różnych strategii leczenia

– Rokowań i wskazówek niezbędnych do powrotu do aktywności :)

Złamanie kości ramiennej (nasady bliższej) jest jednym z najczęstszych urazów u osób dorosłych. Pod względem częstości występowania, złamania kości ramiennej stanowią około 5% wszystkich złamań. Złamania dotyczą głównie osób starszych, a ich przyczyną mogą być upadki w wyniku zaburzeń równowagi lub nierównego podłoża. U osób młodych za przyczynę złamań uważa się głównie wypadki komunikacyjne oraz urazy sportowe.

Anatomia i uszkodzenia w złamaniach kości ramiennej

Kość ramienna składa się z końca bliższego, trzonu i końca dalszego. Kość ramienna jest jedną z największych kości układu kostnego, a największą wchodząca w skład kończyny górnej. Jej koniec bliższy tworzy staw ramienny, natomiast koniec dalszy wchodzi w skład stawu łokciowego. Kość ramienna jest miejscem przyczepu dla bardzo wielu mięśni, w jej pobliżu przebiega wiele struktur układu krwionośnego oraz nerwowego.

Występuję bardzo dużo rodzajów złamań kości ramiennej. Możemy rozróżnić złamania: jedno fragmentowe, dwufragmentowe, trófragmentowe lub wielofragmentowe. Oprócz uszkodzeń układu kostnego może dojść do licznych uszkodzeń układu krwionośnego, nerwowego oraz uszkodzenia struktur mięśniowo-stawowych.

Objawy złamania kości ramiennej (nasady bliższej, dalszej, trzonu)

Złamania kości ramiennej można podzielić na:

1 Złamania nasady bliższej kości ramiennej:

a) w okolicy szyjki anatomicznej
b) złamanie guzka większego
c) złamanie guzka mniejszego
d) złamanie szyjki chirurgicznej

2 Złamanie trzonu kości ramiennej:

a) powyżej przyczepu mięśnia naramiennego
b) poniżej przyczepu mięśnia naramiennego

3 Złamania części dalszej kości ramiennej:

a) złamania nadkłykciowe
b) złamania przezkłykciowe
c) złamania międzykłykciowe
d) złamania kłykcia bocznego lub przyśrodkowego
e) złamania nadkłykci bocznego lub przyśrodkowego
f) złamania stawowe bloczka i główki kości ramiennej
g) złuszczenie nasady

Złamanie kości ramiennej objawia się silnym bólem, obrzękiem, krwiakiem oraz zasinieniem. Kończyna górna przyjmuje pozycję przeciwbólową, ruchy w stawach ramiennym i sąsiednich są utrudnione lub niemożliwe do wykonania. Jeśli doszło do uszkodzenia, któregoś z nerwów biegnącego wzdłuż kości ramiennej może dojść do objawów neurologicznych tj.: zaburzenia czucia, osłabienia siły mięśniowej, bólu elektryzującego (w rejonie ramienia, przedramienia lub dłoni).

Podczas złamania może dojść także do uszkodzenia naczyń krwionośnych, mięśni oraz tkanek miękkich zlokalizowanych w obrębie stawu ramiennego oraz łokciowego. Najtrudniejszym do opanowania skutkiem złamania jest silny krwotok z tętnicy ramiennej, który może powodować dużą utratę krwi, a tym samym prowadzić do omdleń.

Powikłania złamania kości ramiennej

 

Warto również wiedzieć jakie mogą być główne powikłania złamania kości ramiennej:

– zwichnięcie stawu ramiennego,

– uszkodzenie okolicznych naczyń krwionośnych,

– uszkodzenie obwodowych nerwów,

– zerwania mięśni ramienia lub obręczy barkowej,

Niestety każde z powikłań może wpływać na znacznie gorsze rokowania i wydłużenie czasu leczenia.

Złamanie kości ramiennej u dziecka

W przypadku złamań kości ramiennej u dzieci, objawy są praktycznie takie same jak u dorosłych. Jednakże wrażliwość dzieci, powoduje często większe odczucie bólu, ponieważ dla dziecka to bardzo stresująca sytuacja, gdzie dziecko nie wie, co się stało i jakie mogą być tego konsekwencje. Jednakże w przypadku złamań kości ramiennej u dzieci, zazwyczaj urazy są mniej skomplikowane i powikłane. Ponadto u dzieci mamy znaczne lepsze rokowania ze względu na ogólny dobry stan zdrowia, który przekłada się na szybszy zrost kostny oraz przez naturalny pęd rozwoju, który pomaga podczas procesu rehabilitacji.

Przyczyny złamań kości ramiennej

U osób starszych bezpośrednią przyczyną złamań kości ramiennej  są upadki. Upadki są często wynikiem zmian ciśnienia, zaburzeń równowagi oraz nierównej powierzchni w domu i na dworze. Do złamań dochodzi również na skutek nagłego pociągnięcia lub szarpnięcia np. przez psa lub w komunikacji miejskiej. Należy pamiętać, że w starszym wieku gęstość kości może być zmniejszona w wyniku osteoporozy dlatego nawet niewielki upadek może być przyczyną pęknięcia lub złamania.

U młodych osób najczęściej do złamań dochodzi w wyniku urazów komunikacyjnych, upadków z wysokości oraz podczas aktywności ruchowej. Sporty kontaktowe takie jak koszykówka, piłka nożna, rugby oraz sporty walki mogą również powodować dużą ilość upadków, a w konsekwencji złamań. Duża liczba urazów jest także związana z jazdą na rowerze, rolkach lub hulajnodze.

Diagnostyka w złamaniach kości ramiennej

Złamanie kości ramiennej można ocenić wykonując badanie rentgenowskie w kilku płaszczyznach. Jeśli istnieje taka konieczność lekarz może zlecić badanie Tomografii komputerowej (TK) lub Rezonansu magnetycznego (MR). Badania te dokładniej zobrazują struktury kostne, naczynia krwionośne, nerwy i pozostałe tkanki miękkie. W trakcie leczenie lekarze często zlecają wykonywanie badań kontrolnych w celu  oceny ewentualnej stabilizacji założonej podczas operacji oraz zrostu kostnego. Podczas diagnostyki szczególnie istotna jest ocena struktur układu nerwowego oraz krwionośnego gdyż ich uszkodzenie może nieść za sobą poważne powikłania.

To właśnie na podstawie analizy wszystkich badań obrazowych oraz fizycznej oceny ramienia i obręczy barkowej lekarz podejmuje decyzje o wyborze strategii leczenia. Jest to bardzo istotna decyzja!

Leczenie zachowawcze złamania kości ramiennej (nasady bliższej, dalszej, trzonu)

Leczenie zachowawcze w przypadku różnych złamań kości ramiennej polega na zastosowaniu przez okres około 3-5 tygodni unieruchomienia w postaci założenia gipsu lub zastosowaniu ortezy stabilizującej staw ramienny, łokciowy oraz obręcz barkową.

Na leczenie zachowawcze lekarz najczęściej decyduje się w przypadku:

– złamań nieprzemieszczonych
– złamań przemieszczonych tylko w niewielkim stopniu,
– złamań guzków
– złamań fragmentowych z korzystnie ustawionymi odłamami kostnymi


Oczywiście na decyzję o wyborze leczenia zachowawczego będą miały wpływ też inne czynniki takie jak:


– uszkodzenia innych tkanek w obrębie złamania,

– Twój wiek i ogólna sprawność,

– schorzenia współistniejące.

Pierwszy okres po urazie jest niezwykle ważny. Przestrzeganie zaleceń, co do unieruchomienia, odgrywa dużą rolę w procesie regeneracji. Struktury, które uległy uszkodzeniu muszą się zrosnąć i prawidłowo zagoić. Jakiekolwiek próby ruszania kończyną górną wbrew zaleceniom lekarza grożą spowolnieniem czasu gojenia, powikłaniami a co za tym idzie dłuższym powrotem do sprawności.

Kiedy rozpocząć rehabilitację po złamaniu kości ramiennej?

Początek procesu rehabilitacji to bardzo indywidualna sprawa, jeśli to możliwe proces rehabilitacji powinien się rozpocząć jak najszybciej to możliwe. Jednakże w praktyce lekarze z obawy na brak całkowitego zrostu nie dają zielonego światła na rozpoczęcie jakichkolwiek ćwiczeń. W praktyce zazwyczaj pacjenci trafiają do gabinetu kilka tygodni po skończonym procesie zrostu kości. Taka sytuacja ma swoje konsekwencje bo z jednej strony mamy zrośniętą kość, z drugiej duże znaiki mięśniowe oraz często duże ograniczenia ruchomości w obrębie obręczy barkowej, stawu łokciowego a nawet nadgarstka.

W takiej sytuacji najlepsza jest zawsze współpraca na linii lekarz – fizjoterapeuta, gdzie lekarz wcześniej daje zgodę (jeszcze przed ukończeniem pełnego zrostu kości) na pierwsze delikatne ćwiczenia i masaż, tak by w bezpieczny sposób rozpocząć proces powrotu do sprawności. Oczywiście praca w rejonie kończyny górnej wymaga doświadczenia fizjoterapeuty oraz otrzymania wskazówek od lekarza dotyczących przeciwskazań.

Rehabilitacja po złamaniu kości ramiennej

Przebieg rehabilitacji będzie zależny od wybranej strategii leczenia. W każdym przypadku proces usprawniania warto rozpocząć od rozluźniania mięśniowo-powięziowego m.in. obręczy barkowej, okolicy stawu ramiennego, okolicy stawu łokciowego oraz klatki piersiowej. Przyspieszy to proces regeneracji tkanek, poprawi krążenie oraz mobilność stawową. Przyczyni się to do przełamania zrostów w obrębie mięśni i powięzi. Właściwy masaż tkanek możne znacznie zmniejszyć Twoje dolegliwości bólowe oraz poprawić ruchomość stawów.

Podczas procesu rehabilitacji kluczowa będzie praca nad stabilizacją stawu ramiennego oraz łopatki. Ćwiczenia te będą zapobiegać przeciążeniom w obrębie kończyny górnej i kręgosłupa oraz będą sprzyjać gojeniu. Właściwa praca łopatki i stawu ramiennego będą kluczowe by odzyskać utraconą ruchomość. W praktyce bardzo wiele osób nadrabia braki ruchomości w stawie ramiennej poprzez ruchy łopatki. Takie nawyki niestety powodują ból w okolicach obręczy barkowej oraz brak postępów w terapii.

Bardzo ważny będzie powrót siły mięśniowej mięśni ramienia i przedramienia (unieruchomienie powoduje szybki zaniki mięśniowe). Pomocne może być także wzmacnianie mięśni posturalnych. Niestety praca nad odbudową siły i masy mięśniowej to tygodnie a nawet miesiące ciężkiej pracy (kto chodził na siłownie ten wie :) Praca nad siłą i masą wymaga obciążeń, dlatego ćwiczenia te muszą być dobrze dobrane (odpowiednie obciążenie we właściwym momencie leczenia). Zła strategia tego typu ćwiczeń może wydłużyć leczenie i wywołać ból!

Jeśli podczas procesu unieruchomienia doszło do znacznego ograniczenia ruchomości w stawie ramiennym (u większości pacjentów jest z tym problem), obręczy barkowej oraz w stawie łokciowym konieczna może być poprawa zakresów ruchomości. Do tego celu wykorzystać można: ćwiczenia, rozciąganie jak i terapię manualną, które poprawią elastyczność torebki stawowej. Jednakże uzyskanie postępów ruchomości to często nie łatwe wyzwanie, z którym poradzą sobie tylko doświadczeni fizjoterapeuci. Z mojego doświadczenia mogę powiedzieć, że sztywność stawów szczególnie u mężczyzn to ogromne wyzwanie, dlatego często powrót pełniej ruchomości jak sprzed urazu może być niemożliwa. W przypadku terapii skierowanej na poprawę ruchomości stawowej bardzo istotne by na początku robić to ostrożnie, ponieważ nie wszystkie tkanki po urazie mogą już być zagojone.

Należy również zwrócić uwagę na asymetrię ustawienia obręczy barkowej (jeden bark niżej od drugiego) spowodowaną noszeniem unieruchomienia. Utrzymująca się asymetria może wpływać na przeciążenia kręgosłupa szyjnego i piersiowego, co będzie się objawiało nieprzyjemnym pieczącym bólem.

Ważna aby po zakończeniu rehabilitacji stosować się do zasad profilaktyki, które sprzyjają jak najlepszej regeneracji. Chodzi tu głównie o unikanie nadmiernych przeciążeń takich jak siłowe podnoszenie lub pchanie. Ponadto przez kilka miesięcy warto unikać aktywności fizycznej zwiększającej ryzyko urazu. Trzeba po prostu mieć na uwadze, że pomimo postępów leczenia bark nie jest jeszcze w 100 % sprawny.

Fizykoterapia

Fizykoterapia po złamaniu kości ramiennej ma zastosowanie w przypadku leczenia zachowawczego oraz w rehabilitacji pooperacyjnej. Zabiegi będą miały na celu przyspieszenie zrostu, obniżenie bólu oraz rozluźnienie napiętych mięśni. Aby uzyskać te efekty korzystne może być stosowanie krioterapii, elektroterapii, magnetoterapii lub laseroterapii. Warto pamiętać, że wybór zabiegów będzie zależał od zastosowanej strategii leczenia (ewentualna obecność metalowej stabilizacji).

Zaopatrzenie ortopedyczne – zobacz jaki sprzęt polecam do ćwiczeń i rehabilitacji?

Nie trać czasu, kliknij na link i przejdź od razu do Sklepu


BÓL – w przypadku powtarzającego się bólu, warto chłodzić rękę za pomocą Cold packa czyli żelu chłodzącego, który można przykładać kilka razy dziennie przez 15-20 minut (pamiętaj przykładaj cold pack do ciała przez cienki ręcznik kuchenny).

ROZLUŹNIANIE PRZECIĄŻEŃ RAMIENIA i OBRĘCZY BARKOWEJ – kiedy masz już pełny zrost kostny i największe objawy bólu za sobą w celu rozluźnienia powtarzających się przeciążeń w rejonie ramienia oraz obręczy barkowej bardzo pomocne są wałki (wałek z kolcami, wałek gładki) oraz piłki do masażu oraz twarde jeżyki. Rejon przeciążeń w większości przypadków warto masować co 2-3 dzień. Podczas masowania obciążenie nie może być zbyt delikatne, ani zbyt bolesne.


WZMOCNIENIE Na ostatnim etapie procesu rehabilitacji, kiedy ból i ograniczenie ruchomości nie są już nasilone do Do wzmocnienia obręczy barkowej przydać się mogą hantle 1-2 kg, ściskacz dłoni, piłeczki do ściskania oraz gumy wzmacniające wyprost palców. 


STABILIZACJA W przypadku złamań kości ramiennej po konsultacji z lekarzem oraz fizjoterapeutą należy zakupić temblak lub stabilizator (na staw ramienny lub całą obręcz barkową). Rodzaj zastosowanego zaopatrzenia będzie zależny od rodzaju złamania i zastosowanej strategii leczenia. 

Leczenie operacyjne (operacja) w złamaniach kości ramiennej

Na leczenie operacyjne najczęściej lekarz decyduje się w przypadku:

– złamań z przemieszczeniem odłamów,

– złamań powikłanych,

– złamań otwartych (przerwanie ciągłości skóry),

– złamań z uszkodzeniami naczyń krwionośnych,

– powikłań leczenia zachowawczego.

Tak jak w przypadku opisywanego przeze mnie leczenia zachowawczego na decyzję o wyborze leczenia operacyjnego będą miały wpływ też inne czynniki takie jak:

– uszkodzenia innych tkanek w obrębie złamania,

– Twój wiek i ogólna sprawność,

– schorzenia współistniejące.

Leczenie operacyjne to tak naprawdę wiele różnych strategii zakładania metalowej stabilizacji. Zaliczyć do niej możemy następujące zespolenia:

– druty Kirschnera,

– śruby,

– gwoździe,

– płyty kątowo-stabilne.

W praktyce druty Kirschnera usuwa się zwykle po uzyskaniu zrostu kości. Płyty i śruby mniej więcej 1-2 lat od momentu operacji (istotny jest przede wszystkim zrost i ocena funkcji kończyny górnej). Czasem płyty i śruby zostawia się.

Warto również poznać powikłania leczenia operacyjnego kości ramiennej. Do powikłań operacyjnego leczenia kości ramiennej musimy zaliczyć:

– martwicę głowy kości ramiennej,

– przemieszczenie odłamów kostnych,

– destabilizację metalowego zespolenia,

– brak powrotu funkcji mięśni sterujących stawem ramiennym,

– brak zrostu kostnego.

Niestety czasem leczenia operacyjne w bardzo powikłanych złamaniach może być skazane na niepowodzenie. W takich sytuacjach pozostaje jedynie wymiana stawu ramiennego czyli endoprotezoplastyka. W przypadku endoprotezoplastyki stawu ramiennego lekarze mają kilka różnych możliwości:

– aloplastykę połowiczą stawu ramiennego – w tej wersji dochodzi do wymiany tylko głowy kości ramiennej,

– aloplastykę całkowitą stawu ramiennego – w tej strategii dochodzi do wymiany głowy kości ramiennej oraz panewki łopatki,

– odwróconą alloplastykę stawu ramiennego – gdzie implant głowy zastępuje panewkę łopatki, a implant panewki łopatki głowę kości ramiennej.

Przebieg rehabilitacji po zabiegu będzie indywidualny ponieważ zależy od kilku czynników (powikłania, przeciwwskazania, wiek, schorzenia współistniejące). Decyzje o doborze ćwiczeń i momentu powrotu do aktywności powinni wspólnie podejmować lekarz wraz z fizjoterapeutą. Głównymi celami będzie poprawa ruchomości, siły i stabilności w obrębie obręczy barkowej oraz pozostałych stawów kończyny górnej. Bardzo ważna będzie również praca nad bliznami po zabiegu. Całościowe założenia są jednak bardzo zbliżone do tego co opisałem powyżej dla leczenia zachowawczego.

Rokowania w przypadku złamań kości ramiennej

W przypadku złamania kości ramiennej na leczenie i jego efekty ma wpływ kilka różnych czynników:

– decyzja lekarza, co do zaklasyfikowania Ciebie do leczenia zachowawczego lub operacyjnego. Jeśli decyzja jest właściwa, a proces rehabilitacji ma swój prawidłowy przebieg to rokowania są dobre i występuje bardzo niewielka liczba powikłań. W przypadku złej strategii leczenia, zbyt krótkiej fazy gojenia, niewłaściwego procesu rehabilitacji znacznie wzrasta ryzyko powstania stawu rzekomego (zaburzenia zrostu kości) oraz powikłań krążeniowo-nerwowych.

– rodzaj złamania, niestety niekorzystny rejon złamania oraz większa liczba fragmentów złamania ma gorsze rokowania. Gojenie będzie zawsze łatwiejsze w przypadku pęknięć i złamań niepowikłanych.

– na rokowania powrotu do sprawności mają duży wpływ uszkodzenia towarzyszące. Jeśli doszło do uszkodzeń naczyń lun nerwów to może mieć to znaczny wpływ na wydłużenie leczenia. Uszkodzenia nerwów mogą mieć niestety trwałe konsekwencje.

– ostatnim czynnikiem, ale równie ważnym jest Twój wiek i ogólna sprawność. U osób młodszych, z rozsądną dietą, niepalących zrost powinien postępować szybciej.

Najczęstsze pytania dotyczące złamań kości ramiennej

Jak długo zrasta się kość ramienna (po jakim czasie zrasta się kość ramienna)?

Minimalny czas zrastania kości ramiennej to około 6 – 7 tygodni, jednakże ten czas zdecydowanie może się wydłużyć do nawet kilku miesięcy jeśli złamanie kości ramiennej jest z jakiegoś względu powikłane. Na opóźnienie zrostu kostnego może wpłynąć m. in.:

– rodzaj złamania (złamania wielofragmentowe goją się najdłużej)

– wiek – szybkość zrostu kostnego z wiekiem obniża się, u dziecka zrost jest dość szybki, u osoby po 60 roku życia napewno będzie wolniejszy, jenakże duży wpływ w tej kwestii ma wiek biologiczny (w jakiej formie jest Twój układ ruchu) a nie ile masz lat.

– strategia leczenia: znacznie łatwiej o szybki zrost w złamaniach nie powikłanych kiedy kość idzie do gipsu lub gdy operacja skręcenia przebiegła bez powikłań i łatwo o dobre zbliżenie do siebie odłamów kostnych. Sytuacja jest gorsza kiedy zabieg operacyjny był powikłany i trudno było optymalnie ustawić odłamy kostne.

– istotny wpływ na zrost kości ramiennej ma jakość Twojej rehabilitacji, odżywiania i suplementacji.

Jak długo boli ręka po złamaniu kości ramiennej?

Po wystąpieniu złamania kości ramiennej wyróżnia się trzy stadia bólu. Są one określane jako ostry ból, podostry ból i przewlekły ból. Ostry ból zazwyczaj występuje natychmiast po złamaniu oraz podczas pierwszych procedur w szpitalu.

Drugi etap to ból, który występuje po zastosowanym leczeniu. Na tym etapie ból jest już mniejszy. Jeśli lekarz zdecydował się na leczenie zachowawcze to początki noszenia gipsu będą uciążliwe i bolesne. Jeśli jesteś po zabiegu operacyjnym to również pierwsze 2 tygodnie mogą być bolesne. Na tym etapie jednak często pomaga wdrożona przez lekarza farmakoterapia przeciwbólowa.

Trzeci etap to ból umiarkowany. Zazwyczaj utrzymuje się on do kilku tygodni a nawet miesięcy po leczeniu. Wynika on z kilku czynników (dalszy proces zrostu, powikłania leczenia, powrót utraconego zakresu ruchomości w stawach). Niestety w części przypadków ból może utrzymywać się wiele miesięcy po leczeniu. Taka sytuacja ma miejsce u osób, których leczenie było z jakiegoś powodu powikłane i nie poszło zgodnie z planem lub sam rodzaj złamania był bardzo skomplikowany. U tych osób bóle mogą utrzymywać się latami, szczególnie przy zmianie pogody i zwiększonym obciążeniu ramienia i obręczy barkowej.

Czy jak kość ramienna się zrasta to boli?

Podczas zrastania się kości ramiennej możesz odczuwać nieprzyjemne dolegliwości. Ból jest najczęściej objawem zrostu kości (najczęscie ból wynika z mikroruchów odłamów w trakcie początkowej fazy zrostu), jednakże to nie jedyna możliwa przyczyna Twoich dolegliwości. Musisz pamiętać, że po złamaniu kości nie zrastają się do idealnego położenia jak przed urazem. Bardzo często dochodzi do mniejszych lub większych przesunięć odłamów kostnych podczas zrostu, to powoduje, że to nowe kątowe ustawienie kości ma wpływ na ustawienie stawu, pracę mięśni, torebki stawowej. Taka sytuacja też może powodować ból i dyskomfort.

Jaka różnica jest między pęknięciem i złamaniem kości ramiennej?

W przypadku złamania dochodzi do przemieszczenia odłamów kostnych. W praktyce można by powiedzieć, że dwie lub więcej złamanych części kości przemieszcza się między sobą, oczywiście nie jest to korzystna informacja i ma ona wpływ na dłuższe i często bardziej skomplikowane leczenie.

W przypadku pęknięcia nie dochodzi do przemieszczenia odłamów kości w miejscu gdzie doszło do złamania. W praktyce można stwierdzić, że pojawia się pewna szczelina jednakże pękniecie (szczelina) nie powoduje, że odłamy kostne oddalają się lub przesuwają między sobą. Ten rodzaj scenariusza jest znacznie bardziej korzystny pod kątem trwania leczenia i jego konsekwencji.

Jaka pierwsza pomoc przy złamaniu kości ramiennej?

Pierwsza pomoc przy złamanej kości ramiennej powinna obejmować unieruchomienie, najlepiej zrobić to poprzez bandażowanie całej kończyny górnej do klatki piersiowej. Jeśli to możliwe najlepiej unieruchomić również obręcz barkowa i łokieć, który powinien być zgięty. Zawsze przy udzielaniu pierwszej pomocy trzeba zwrócić uwagę na występowanie odłamów kostnych, uszkodzenia naczyń i tkanek miękkich. U każdej osoby złamanie będzie inne i inne będzie najlepsze ułożenie, które będzie dawało mniejszy ból. Jednakże im mniejsze przesunięcia między odłamami kości tym lepiej, należy pamiętać, że kość ramienna zaczyna się w stawie łokciowym i kończy w stawie ramiennym, dlatego najlepiej unieruchomić całą kończynę górną i jak najszybciej skierować się do szpitala.

Jeśli masz pytania i wątpliwości co robić, kiedy problem dotyczy Ciebie, umów się ze mną na Konsultację Online

 

Podobał Ci się artykuł? Oceń go i zostaw komentarz, to pomoże znaleźć go innym!
Przemek Jureczko