Uszkodzenie, uraz (naderwanie, zerwanie) stożka rotatorów – objawy, leczenie, operacja

Ten artykuł to wiele cennych informacji na temat praktyki pracy z pacjentami a nie tylko teorii.


W tym artykule w przystępny sposób przekaże Ci informacje na temat:

– Uszkodzenia stożka rotatorów (zerwania, naderwania),

– Objawów i przyczyn tego problemu,

– Różnych strategii leczenia,

– Rokowań i wskazówek niezbędnych do powrotu do aktywności :)

Uszkodzenie stożka rotatorów jest jedną z najczęściej występujących dysfunkcji w obrębie obręczy barkowej. Dysfunkcja ta występuje zarówno u osób młodych jak i starszych. U osób młodych lub sportowców najczęściej mamy do czynienia z zerwaniami i naderwaniami w wyniku urazu. W przypadku osób starszych uszkodzenia są wynikiem długotrwałych przeciążeń.


To, co warto wiedzieć, już na tym etapie to fakt, że w większości przypadków ból mięśni stożka rotatorów nie musi się wiązać z urazem stożka rotatorów pomimo, że towarzyszą mu często bardzo podobne objawy. Bardzo często za ból podczas podnoszenia ręki do góry lub boku odpowiada tendinopatia stożka rotatorów, którą opisałem w innym moim artykule. Jest to zupełnie inny problem, który ma zupełnie inne rokowania niż zerwanie czy naderwanie stożka rotatorów.

Trochę o anatomii w przypadku uszkodzeń stożka rotatorów

Stożkiem rotatorów określana jest grupa czterech mięśni (nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, podłopatkowy i obły mniejszy). Wszystkie te struktury otaczają przód, górę i tył stawu ramiennego. Staw ramienny składa się z głowy kości ramiennej i wydrążenia stawowego łopatki – panewki stawu ramiennego. Panewka stawu jest około cztery razy mniejsza niż powierzchnia stawowa głowy kości ramiennej, dzięki temu możliwe są obszerne ruchy w stawie.

Stożek rotatorów ma kilka podstawowych funkcji. Przede wszystkim jest on odpowiedzialny za rotacje w stawie ramiennym (ruchy skrętne), pomaga w odwodzeniu (uniesieniu ramienia w bok) oraz stabilizuję głowę kości ramiennej w panewce łopatki (zapewnia równowagę mięśniową w stosunku do silnego mięśnia naramiennego).

W przypadku uszkodzenia stożka rotatorów mówimy o uszkodzeniu jego wspólnego ścięgna (struktura łącząca część kurczliwą mięśnia – brzusiec z kością) dla czterech wyżej wymienionych mięśni. Do uszkodzenia stożka rotatorów może dojść na skutek urazu (zerwanie lub naderwanie) lub w wyniku zmian zwyrodnieniowych (włókna ścięgna są coraz to bardziej nierówne i zrywają się, można je porównać do starej zużytej sznurówki w bucie).

Zmiany zwyrodnieniowe powstają powoli (często bez jakichkolwiek dolegliwości bólowych) i powodują ścienczenie, wytarcie lub rozerwanie części włókien. Z czasem pod wpływem sumujących się uszkodzeń i jednego większego przeciążenia (szarpnięcie lun szybki ruch) zaczyna odczuwać pierwsze dolegliwości bólowe (najczęściej po 50 roku życia).

Duże zmiany zwyrodnieniowe w obrębie stożka rotatorów bardzo łatwo mogą zamienić się w zerwanie całkowite i znaczne ograniczyć funkcję stawu ramiennego.

Objawy naderwania i zerwania ścięgna stożka rotatorów

Uszkodzenia stożka rotatorów możemy podzielić na:

– małe do 1 cm,

– średnie od 1 do 3 cm,

– masywne powyżej 5 cm.

W mojej opinii kluczowe dla Twojej świadomości, jest odróżnienie naderwania od zerwania bo to pozwoli, Ci zrozumieć swoje objawy. Oczywiście nie są to precyzyjne pojęcia, jednak w dużej mierze pozwalają zrozumieć istotę sytuacji i obecnych rokowań, co do powrotu do sprawności.

Naderwanie a zerwanie ścięgna stożka rotatorów

W przypadku niewielkiego lub „średniego” naderwania, poczujesz ból i duży dyskomfort, podczas ruchów w stawie ramiennym, a nawet w całej obręczy barkowej. Objawy zazwyczaj będą pojawiały się w w danym fragmencie ruchu. Jednak, wszelkie ruchy ruchy, które pokazuję na zdjęciach będą lepiej lub gorzej ale możliwe do wykonania. Oczywiście z obniżoną siłą mięśniową. 

Zupełnie inna sytuacja będzie miała miejsce w przypadku „znacznego” naderwania włókień lub całkowitego zerwania ścięgna. W tej sytuacji ruchy jakie pokazuje na zdjęciach, będą niemalże niemożliwe do wykonania! lub będzie im towarzyszył olbrzymi ból. W praktyce można powiedzieć, że zepsuł nam się silnik, który ma wykonać dany ruch, a reszta mięśni jest za słaba, by wykonać dany ruch w stawie. W przypadku całkowite zerwania większość pacjentów traci znaczną kontrolę nad stawem ramiennym, próbując robić mniejsze lub większe kompensacje (ruchy zastępcze).

Największe problemy będą podczas kilku różnych ruchów w stawie ramiennym

– Odwodzenie (zazwyczaj problemem będzie środkowa faza ruchu, oraz opuszczanie ręki w dół)

– Zgięcie (zazwyczaj problemem będzie środkowa faza ruchu, oraz opuszczanie ręki w dół)

– Rotacja zewnętrzna (podczas ruchu kiedy ręka jest w dole, łokieć nie może odrywać się od tułowia)

– Rotacja wewnętrzna (podczas ruchu kiedy ręka jest w dole, łokieć nie może odrywać się od tułowia)

W przypadku mniejszych uszkodzeń, ból pojawia się dopiero po przyłożeniu oporu na jeden z przedstawionych ruchów. Co ciekawe, często wiele składowych powyższych ruchów będzie możliwa do wykonania, kiedy pomożesz sobie drugą ręką, lub zrobi to fizjoterapeuta lub lekarz podczas badania. Wynika to z faktu, że zazwyczaj nie doszło do uszkodzenia któregoś elementu stawowego tylko mięśni czyli „silnika” sterującego stawem. 

Dodatkowymi objawami naderwania lub zerwania stożka rotatorów mogą być:

– Obrzęk i krwiak wokół stawu ramiennego

– Bóle sąsiednich stawów – organizm zaczyna „radzić sobie” przez nadmierne wykorzystanie innych stawów, ból może pojawić się wokół łopatki, przedramienia czy szyi.

– Zaniki mięśniowe – do zaników mięśniowych będzie dochodziło dość szybko po urazie, niestety jest to duże powikłanie zaniechania leczenia.

– Uszkodzenia towarzyszące – w przypadku urazu ścięgna stożka rotatorów może dojść do uszkodzenia innych struktur jak np, ścięgna bicepsa czy kaletek maziowych (poduszki z płynem zmniejszające tarcie sąsiednich struktur) znajdujących się w tej okolicy.

Uszkodzenie, uraz (naderwanie, zerwanie) stożka rotatorów u osób starszych

W przypadku osób starszych, przeciążenia stawu ramiennego w przeciągu całego życia będą powodować znaczne osłabienie ścięgna. Tak jak już opisywałem na początku artykułu starsze ścięgno ma nierówny przebieg włókien, część włókien jest uszkodzona, a części już dawno nie ma. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że stożek rotatorów trzyma się na „kilku włoskach”, co nie będzie dalekie od prawdy. W takiej sytuacji zupełnie niewinny ruch jak np. wyrzucanie śmieci, podnoszenie większego przedmiotu czy energiczne podniesienie ręki może spowodować dalsze uszkodzenie i całkowite zerwanie. Uraz w tym wypadku będzie konsekwencją długotrwałych mikro urazów. Niestety oprócz urazu stożka rotatorów dodatkowym problemem będą prawdopodobnie zmiany zwyrodnieniowe, co nie ułatwi podjęcia decyzji o strategii leczenia.


Objawy kliniczne uszkodzenia stożka rotatorów mogą być różne w zależności od przyczyny uszkodzenia. W przypadku zmian przewlekłych i zwyrodnienia włókien mięśniowo-ścięgnistych dolegliwości bólowe będą pojawiały się stopniowo. Na początku może to być tylko ból powysiłkowy, z czasem objawy będą pojawiały się w w danym fragmencie ruchu (najczęściej w momencie podnoszenia kończyny górnej do boku i do góry). W przypadku długotrwałych zmian objawy pojawiają się przy minimalnym ruchu a nawet w spoczynku.

Uszkodzenie, uraz (naderwanie, zerwanie) stożka rotatorów u osób młodszych, dzieci i sportowców

Naderwanie lub całkowite zerwanie ścięgna stożka rotatorów u osób młodszych to zupełnie inny temat. W takim przypadku mamy dwie możliwości.

Zmiany zwyrodnieniowe stożka rotatorów (zapalenie) powodują tkliwość okolicy łopatki, a także przedniej i bocznej części ramienia. Leżenie na bolesnym barku może zwiększyć dolegliwości. Postęp uszkodzeń może wpłynąć na powstanie zespołu zamrożonego barku gdzie ruchomość stawowa zostaje bardzo mocno ograniczona i pojawiają się znaczne zaniki mięśniowe. Z wiekiem zmiany zwyrodnieniowe stożka rotatorów zwiększają ryzyko całkowitego zerwania oraz zmian zwyrodnieniowych w stawie ramiennym.

1 Scenariusz urazu

W tym przypadku zazwyczaj u osób w średnim wieku, które nie mają za dużo wspólnego z aktywnością ruchową, patrz ćwiczenia, rozciąganie itp. dochodzi do intensywnego ruchu. Zazwyczaj będzie to szarpnięcie, rzut lub upadek. W tym scenariuszu siła szarpnięcia czy rzutu nie musi być duża, ale jest ona wystarczająca biorąc pod uwagę wiek i brak aktywności ruchowej.

2 Scenariusz urazu

Ten scenariusz zazwyczaj występuje u osób do 25 roku życia i u sportowców, gdzie uraz jest wywołany bardzo dużą siłą rzutu, szarpnięcia czy upadku. W tym przypadku warto zaznaczyć, że do urazu mogą się przyczyniać błędy treningowe (zbyt duża intensywność i brak właściwej regeneracji).

Poznaj przyczyny uszkodzeń (zerwanie, naderwanie) ścięgna stożka rotatorów

Do urazów najczęściej dochodzi w wyniku: treningu siłowego (podniesienie zbyt dużego ciężaru), mocnego szarpnięcia (np. przy rzucie piłką), wypadku komunikacyjnego oraz przy upadku na kończynę górną. Wszystkie te czynności generują duże siły powodujące zerwanie części włókien lub całkowite zerwanie ścięgna.

W bardzo wielu przypadkach, przed urazem przez miesiące lub lata dochodzi do sumujących się mikrourazów. Duże znaczenie może tutaj mieć rodzaj wykonywanej pracy lub sport. Mechanizm powstawania uszkodzeń w przypadku powtarzalnej pracy i sportu jest bardzo podobny. Podczas  długotrwałego unoszenia kończyn górnych lub często wykonywanych rzutów dochodzi do niewielkich uszkodzeń stożka rotatorów. Skutkuje to uszkodzeniami struktur mięśni, powięzi i samego ścięgna. Dochodzi wtedy do powstania, zwłóknień, zrostów oraz większej podatności na urazy.

Do mikrouszkodzeń dochodzi często w przypadku prac domowych, remontowo-budowlanych oraz innych prac wykonywanych z rękami w górze. Sporty, których uprawianie może skutkować przeciążeniem stożka rotatorów to m.in.: siatkówka, tenis, pływanie, piłka ręczna, baseball, squash, badminton. W przypadku aktywności sportowej uszkodzenie stożka rotatorów zazwyczaj następuje podczas ostatniej fazy wymachu lub rzutu oraz przy szybkim zatrzymaniu ruchu np. w sportach walki.

Do powstania powolnych zmian zwyrodnieniowych stożka rotatorów przyczynia się także dysbalans mięśniowy obręczy barkowej gdzie jedne mięśnie są przeciążone i skrócone, a inne osłabione. Taka sytuacja powoduje nieprawidłowe ustawienie łopatki oraz uniesienie głowy kości ramiennej w stawie ramiennym. Wszystkie te niekorzystne czynniki powodują wtórne uszkodzenia i zaniki mięśni stożka rotatorów.

Uszkodzenia przewlekłe mogą być także związane z naturalnymi zmianami spowodowanymi starzeniem się organizmu. Z wiekiem pogarsza się uwodnienie i elastyczność wielu tkanek co wpływa bezpośrednio na ich wytrzymałość i funkcję. Dodatkowo wiele osób wykazuje niską aktywność ruchową co wpływa na ograniczenie ruchomości, słabsze krążenie i wzrost sztywności mięśniowo-stawowej.

Powolne uszkodzenia stożka rotatorów mogą być również efektem chorób układowych tj. Rzs (Reumatoidalne zapalenie stawów, Dna moczanowa, Toczeń układowy, Borelioza). Niekorzystne może być także stosowanie iniekcji sterydowych w obrębie stożka rotatorów, co z czasem może go osłabiać i sprzyjać zerwaniu.

Jakie badania i diagnostyka w przypadku naderwania i zerwania stożka rotatorów

Pamiętaj, że w przypadku każdego urazu barku nie warto zwlekać z wizytą. Odwlekanie konsultacji i badań, może znacznie pogorszyć Twoją sytuację. W swojej pracy spotkałem wielu pacjentów, którzy zbagatelizowali uraz barku, co w przeciągu kilku miesięcy znacznie pogorszyło funkcję stawu i zawęziło możliwości leczenia.


Diagnostyka urazów powinna być oparta na dokładnym wywiadzie, badaniu (ocena ruchomości i siły mięśniowej we wszystkich stawach obręczy barkowej) oraz ocenie diagnostyki obrazowej. Dla oceny uszkodzeń stożka rotatorów Twój lekarz może Ci zlecić jedno z kilku badań.



RTG – badanie to może być zlecone jeśli lekarz podejrzewa inne uszkodzenia w obrębie stawu ramiennego lub któregoś z sąsiednich stawów. Dla oceny samego stożka badanie to jest mało pomocne

USG – Badanie USG dość dobrze pokazuje uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów, dodatkowo zaletą badania jest fakt, że może być wykonane dynamicznie podczas ruchu ramienia. Badanie pozwala określić dokładne miejsce uszkodzenia i pomóc określić rodzaj uszkodzenia (częściowe, całkowite). Zaletą badania jest także możliwość oceny porównawczej z drugim ramieniem. To, co warto wiedzieć, że dokładność badania wzrasta wraz z doświadczeniem ortopedy, ponieważ w samym badaniu nie łatwo ocenić uszkodzenia ścięgna stożka rotatorów.

MR – Badanie rezonansem zazwyczaj najdokładniej ukazuje uszkodzenia stożka rotatorów, ścięgna bicepsa, a także uszkodzenia powierzchni stawowych. Ponadto badanie MR pozwala na ocenę naczyń i nerwów biegnących w okolicy stawu ramiennego. Najlepsze wyniki uzyskuje się w badaniu z kontrastem. Jest to badanie, dające duże prawdopodobieństwo właściwego zdiagnozowania uszkodzenia stożka rotatorów.

Diagnostyka różnicowa

W różnicowaniu uszkodzenia stożka rotatorów z innymi dysfunkcjami należy wziąć pod uwagę min.:

– Urazy stawu ramiennego oraz barkowo-obojczykowego,

– Zmiany zwyrodnieniowe stawu ramiennego oraz barkowo-obojczykowego,

– Uszkodzenia obrąbka stawowego oraz stany zapalne kaletek znajdujących się w obrębie obręczy barkowej,

– Inne uszkodzenia ścięgien i więzadeł,

– Należy wykluczyć również bóle promieniujące z kręgosłupa szyjnego.

Leczenie zachowawcze urazów i uszkodzeń stożka rotatorów

Już na początku należy sobie zadać pytanie do kogo zaadresowane jest leczenie zachowawcze czyli brak operacji?


Leczenie zachowawcze lekarze zazwyczaj zalecają w następujących przypadkach:

– Częściowe uszkodzenia stożka rotatorów,

– Uszkodzenia „zastarzałe”, gdzie doszło do wtórnych uszkodzeń oraz cofnięcia ścięgnia w kierunku tylnym albo gdy sam mięśnień przebudował się z tkanki mięśniowej na tkankę łączną (niewydolną). W takich sytuacjach często lekarze nie decydują się na zabieg z powodu trudności wykonania i niskich rokowań na trwałość leczenia.

– Całkowite uszkodzenia stożka rotatorów, u pacjentów, u których istnieją z jakiś względów przeciwwskazania do zabiegu operacyjnego.

W takich przypadkach, zazwyczaj strategia leczenia powinna być oparta o kompleksowy proces rehabilitacji.

Rehabilitacja i ćwiczenia w uszkodzeniach stożka rotatorów

W przypadku, uszkodzenia stożka rotatorów, którego lekarz nie zakwalifikował do zabiegu operacyjnego, pierwszą rzeczą, która jest kluczowa to profilaktyka. Należy przede wszystkim chronić staw przed dalszymi uszkodzeniami. Ważny jest więc odpoczynek i unikanie ruchów ramienia. Kiedy minie już stan ostry (1-2) tygodnie zazwyczaj można rozpocząć terapię. Terapia na tym etapie powinna przede wszystkim bazować na rozluźnieniu mięśniowo-powięziowym rejonu obręczy barkowej. Początkowo w pracy z moimi pacjentami skupiam się na delikatnym masażu w rejonie uszkodzenia ścięgna, dopiero z czasem, kiedy regeneracja cały czas postępuje do przodu zwiększam intensywność masażu. Jednocześnie rozluźniam wszystkie okoliczne tkanki miękkie (obręcz barkowa, odcinek szyjny kręgosłupa, klatka piersiowa) tak, by dać jak najlepsze możliwości do pracy stożka rotatorów. 

Odpowiednia praca na tkankach miękkich oraz czas sprawia, że odzyskasz kontrolę nad Twoim stawem ramiennym. Zazwyczaj potrzebujesz od 2-6 tygodni, żeby doszło do wstępnej regeneracji rejonu uszkodzenia. Jednak to oczywiście jest zależne jaki był Twój uraz! Z czasem kiedy największe objawy bólowe masz już za sobą korzystny może być automasaż obręczy barkowej za pomocą twardej piłki do automasażu.

Oczywiście początkowo poprawa zakresu ruchomości nie będzie idealna. Czeka cię przecież odzyskanie siły i masy mięśniowej a to już kwestia od 1-3 miesięcy. 

Zazwyczaj w swojej pracy ćwiczenia siłowe wprowadzam, kiedy ból jest już zdecydowanie mniejszy niż zaraz po urazie, dodatkowo widzę, że doszło do takiej regeneracji ścięgna, która pozwala na znaczny powrót samodzielnego ruchu. Chodzi mi głównie o te ruchy, które opisałem w dziale Objawy. Ćwiczenia siłowe to na początku praca bez ciężaru czyli wykonywanie ruchów gdzie ciężar ręki powoduje z czasem zmęczenie mięśni. Dość szybko przechodzę już do ćwiczeń z oporem czyli obciążników na nadgarstki lub hantli. To co warto zaznaczyć, to fakt, że żadne ćwiczenia siłowe nie powinny wzmagać bólu w rejonie uszkodzenia! Odczuwalne może być tylko zmęczenie mięśni. Ukłucia bólu w rejonie uszkodzenia mogą świadczyć o wdrożeniu zbyt trudnych ćwiczeń na nieodpowiednim etapie regeneracji. 

Kiedy tkanki mają już wstępne rozluźnienie, rozpoczynam w terapii używać różne techniki terapii manualnej, których celem będzie przywrócenie prawidłowej gry stawowej pomiędzy kością ramienną i łopatką. Chodzi tu głównie o takie rozciągnięcie torebki stawowej by zrobić przestrzeń dla ruchów głowy kości ramiennej. Zawsze staram się także walczyć o wszystkie ruchy w stawie ramiennym oraz o prawidłową ruchomość obręczy barkowej oraz kręgosłupa szyjnego i piersiowego.

Dla prawidłowej pracy obręczy barkowej niezbędne jest również prawidłowe ułożenie łopatki. Tylko prawidłowe ustawienie łopatki pozwoli na pracę całej obręczy barkowej bez niepotrzebnych przeciążeń. Niestety na temat prawidłowego ustawienia łopatki i ćwiczeń w tym kierunku istnieje wiele zamieszania w środowisku medycznym. W mojej pracy z pacjentami, początkowo uczę pacjenta ustawienia łopatki w spoczynku, by stopniowo zwiększać poziom zaawansowania ćwiczeń w ćwiczeniach dynamicznych. 

Jeśli uda się poprawić ruchomość stawową i zrównoważyć dysbalans mięśniowy podsumowaniem terapii będzie aktywna korekcja. Korekcja opiera się na nauce prawidłowego ustawienia barków, głowy, kręgosłupa i klatki piersiowej. 

Na tym etapie skupiam się na nauce ustawienia całej kolumny kręgosłupa w optymalnym ustawieniu. W uproszczeniu mogę powiedzieć, że uczę pacjentów jak „mniej garbić plecy i cofnąć brodę do szyi”. Ważna jest także praca nad prawidłowym ustawieniem klatki piersiowej. Zbliżamy się bardziej do ustawienia wdechowego z podniesieniem górnych żeber w przeciwieństwie do typowego wydechowego ustawienia klatki, która jest często zapadnięta. Oczywiście ważna jest tutaj jakość i spokój terapii, ponieważ nie da się zmienić nieprawidłowej postawy w tydzień lub dwa.

Dla utrzymania efektów rehabilitacji należy zwrócić uwagę na kształtowanie prawidłowych nawyków tj.: odpoczynki podczas ciężkiej pracy fizycznej, regularne rozciąganie i masaż. To naprawdę jest kluczowe!

Fizykoterapia

Fizykoterapia w przypadku uszkodzenia stożka rotatorów ma zastosowanie uzupełniające w przypadku leczenia zachowawczego oraz rehabilitacji pooperacyjnej. Zabiegi mają na celu obniżenie bólu, rozluźnienie napiętych mięśni oraz pobudzenie struktur do jak najszybszego gojenia. Jeśli nie istnieją przeciwwskazania korzystne może być zastosowanie krioterapii, elektroterapii, ultradźwięków, hydroterapii, fali uderzeniowej lub laseroterapii.

Zaopatrzenie ortopedyczne – zobacz jaki sprzęt polecam do ćwiczeń i rehabilitacji?

Nie trać czasu, kliknij na link i przejdź od razu do Sklepu




BÓL – w przypadku powtarzającego się bólu, warto chłodzić rękę za pomocą Cold packa czyli żelu chłodzącego, który można przykładać kilka razy dziennie przez 15-20 minut (pamiętaj przykładaj cold pack do ciała przez cienki ręcznik kuchenny).

ROZLUŹNIANIE PRZECIĄŻEŃ RAMIENIA i OBRĘCZY BARKOWEJ – kiedy największe objawy bólu masz już za sobą (pierwsze tygodnie problemu) w celu rozluźnienia powtarzających się przeciążeń w rejonie ramienia oraz obręczy barkowej bardzo pomocne są wałki (wałek z kolcami, wałek gładki) oraz piłki do masażu oraz twarde jeżyki. Rejon przeciążeń w większości przypadków warto masować co 2-3 dzień. Podczas masowania obciążenie nie może być zbyt delikatne, ani zbyt bolesne.

WZMOCNIENIE Na ostatnim etapie procesu rehabilitacji, kiedy ból i ograniczenie ruchomości nie są już nasilone do Do wzmocnienia obręczy barkowej przydać się mogą hantle 1-2 kg, ściskacz dłoni, piłeczki do ściskania oraz gumy wzmacniające wyprost palców. 

Operacja w przypadku uszkodzenia, urazu (zerwanie, naderwanie) ścięgna stożka rotatorów

Wskazania do operacji uszkodzeń ścięgna stożka rotatorów są uzależnione od kilku czynników takich jak: rodzaj uszkodzenia, wiek, objawy czy rodzaj wcześniejszego leczenia. Lekarze decydują się na operację w kilku przypadkach:

– Całkowite zerwanie ścięgna z brakiem kontroli ramienia, gdzie nie ma rokowań do powrotu samodzielnej funkcji stawu ramiennego,

– Dobre rokowania do powrotu funkcji ramienia – tak naprawdę chodzi tu o połączenie dwóch czynników. Pierwszy to Twój wiek i sprawność (czyli to co potrafisz, a nie jaką masz metrykę), drugi czynnik to Twój rodzaj aktywności zawodowej.

– Brak postępów w leczeniu zachowawczym.

Operacja rekonstrukcji ścięgien stożka rotatorów

W uproszczeniu można stwierdzić, że operacja ta polega na przyszyciu ścięgien w miejscu, z którego się oderwały. Jeśli chodzi o sam przebieg zabiegu to zabieg jest przeprowadzony głównie metodą artroskop-ową. Podczas artroskopii istniej możliwość naprawy innych struktur w w stawie ramiennym. Może to być ścięgno bicepsa, kaletka, zmiany zwyrodnieniowe czy obkurczenie torebki stawowej.

Podczas operacji ortopeda wykonuje kilka małych nacięć w rejonie stawu ramiennego. Przez jeden z otworów wprowadza się kamerę, reszta narzędzi służy do wprowadzania cienkich narzędzi. Sama procedura zabiegu to użycie specjalnych śrubek (kotwic), zakończonych nitkami, które łączą zerwane ścięgno z kością. Podczas operacji dokonuje się odpowiednie nacięcia, tak by sącząca się krew inicjowała procesy naprawy i gojenia.

Ważne jest, aby operacja naprawy stożka rotatorów została przeprowadzona w dość krótkim czasie od urazu. Jeśli tak się nie stanie ścięgno ulegają obkurczeniu i cofnięciu, w połączeniu z zanikiem mięśni stożka rotatorów. Niestety zmiany te są nieodwracalnie i mogą skutkować brakiem możliwości przeprowadzenia zabiegu.

Przebieg rehabilitacji po zabiegu będzie zawsze indywidualny ponieważ zależy od wielu czynników (głównie od rodzaju struktur, które były naprawiane). Decyzję o doborze ćwiczeń i momencie powrotu do aktywności powinni wspólnie podejmować lekarz wraz z fizjoterapeutą. Głównymi celami będzie poprawa ruchomości, siły i stabilności stawowej w obrębie wszystkich stawów obręczy barkowej. W dużej mierze rehabilitacja po zabiegu będzie zbliżona do założeń rehabilitacji, którą opisałem w przypadku leczenia zachowawczego.

Poznaj rokowania w przypadku urazów i uszkodzeń ścięgien stożka rotatorów

W przypadku uszkodzenia stożka rotatorów rokowania są zależne od lokalizacji uszkodzenia, typu uszkodzenia, wieku i Twojego ogólnego stanu zdrowia. W przypadku urazów częściowych i całkowitych rokowania są dobre. Komplikacje leczenia zazwyczaj pojawiają się tylko w 2 głównych przypadkach:

– Zerwanie lub naderwanie jest kolejnym problemem w stawie ramiennym, gdzie suma różnych dysfunkcji utrudnia powrót sprawności w obręczy barkowej,

– Brak szybkiej i właściwej diagnostyki problemu lub zwlekanie z zabiegiem lub rozpoczęciem procesu rehabilitacji.


Pamiętaj dodatkowo, że powrót do sprawności wymaga cierpliwości, ponieważ czas i właściwy proces leczenia będą wpływały na jakość gojenia Twoich tkanek! Zbyt szybka chęć powrotu do pracy czy sportu mogą wpływać na komplikacje leczenia!

Najczęściej zadawane pytania w przypadku urazów stożka rotatorów

Jak leczyć uszkodzony stożek rotatorów? Jak leczyć zerwane ścięgno barku?

W przypadku uszkodzenia ścięgna stożka rotatorów rodzaj leczenia zależny jest od:

– stopnia uszkodzenia (jaka część włókien uległa zerwaniu),

– Twojego wieku biologicznego (aktualna sprawność)

– uszkodzeń Towarzyszących.

Po analizie tych informacji lekarz podejmuje decyzje czy korzystniejszy będzie dla Ciebie zabieg operacyjny czy leczenie zachowawcze czyli proces rehabilitacji.

Jak rozpoznać uszkodzenie stożka rotatorów?

Zazwyczaj po uszkodzeniu masz mocno ograniczone ruchy w ramieniu, najtrudniejszy jest ruch podniesienia ręki do góry oraz podniesienia ramienia do boku. Brak ruchomości łączy się tutaj z bólem. Właściwe rozpoznanie problemu to badanie USG lub Rezonans magnetyczny, czytaj więcej w dziale Diagnostyka.

Ile trwa leczenie uszkodzenie stożka rotatorów?

Czas leczenia zależny jest od stopnia uszkodzenia stożka rotatorów. W przypadku niewielkich uszkodzeń leczenie zachowawcze może trwać 1-2 miesiące. W przypadku większych uszkodzeń konieczny może być zabieg, a po nim również od 1-3 miesięcy rehabilitacji. Wszystko to jednak to tylko szacunkowe liczby, bo czas leczenia jest zawsze zależny od wielu czynników jak np. Twoja sprawność, wiek czy stopień uszkodzenia.

Jakie leki na uszkodzenie stożka rotatorów?

Zazwyczaj farmakoterapia nie jest środkiem leczenia w przypadku uszkodzenia stożka rotatorów. Czasem tylko w przypadku silnego stanu zapalnego i powikłań uszkodzenia, lekarze stosują iniekcje z glikokortykosteroidów (blokadę stawową).

Jeśli masz pytania i wątpliwości co robić, kiedy problem dotyczy Ciebie, umów się ze mną na Konsultację Online

Podobał Ci się artykuł? Oceń go i zostaw komentarz, to pomoże znaleźć go innym!
Przemek Jureczko